Þú hlustar alltaf á að fara í frí og ... kannski hitta sálfélaga þinn? Jæja þá. Löngunin til að elska er í eðli sínu í öllum konum. Verið varkár í vonum þínum. Það er það sem konur sem hafa upplifað ást með manni frá öðru landi segja.
Kæru, Ameríku
Ást náði Eugene óvænt. Hún kom til Bandaríkjanna til vísindalegrar ráðstefnu þar sem hún var fulltrúi innfæddur háskóli hennar. Eftir atburði ákvað ég að verja kvöldkvöldi um borgina. Og alveg fyrir slysni ... missti. Hún leit í kring um eina lifandi sál, fær að segja henni hvernig á að komast á hótelið þar sem hún hætti. Og svo óvænt á leiðinni var hann - drengurinn maður . An emigrant frá fyrrum Union, Armenian, töfra hana. Og hann sá burt á flugvellinum með miklum vönd af rósum. Og sendi blíður bréf. Það var svo rómantískt ... Ást ... Maður frá öðru landi ... Hann sannfærði hana um að giftast honum og flytja til Ameríku. Í bréfum skrifaði elskhuginn að hann hafi einu sinni átt konu eftir í Sambandinu ... Og þar er líka tveggja hæða sumarhús, bílar og tengingar, og hann mun örugglega hjálpa ástkæra staði hans á fætur í landi langa peninga.
... Nei, í raun ... Emigrant frá fyrrum sambandinu átti bíl og sumarbústaður keypt á lánsfé. Kona sem raunverulega bjó einhvers staðar í Rússlandi með öðrum manni. Í húsinu keypt á lánsfé bjó fimm börn af sama Armenian. Alveg fullorðnir strákar höfðu amerískan ríkisborgararétt, menntun - níu námskeið í rússnesku skólanum og ekki mjög góð þekking á erlendu tungumáli. Í tengslum við hið síðarnefndu lifðu þeir á bandarískum atvinnuleysisbótum. Tekjur pabba voru líka ekki mjög háir - því Zhenya hafði vandamál með skráningu ríkisborgararéttar.
... Þakka Guði fyrir, hún var aftur tekin til starfa í innfæddum stofnunarstöð sinni, gefið út nýtt ríkisborgararétt og dvalarleyfi - hún hafði ekki tíma til að selja íbúð sína í Moskvu. Nú býr hann í því með sjötta syni bandaríska armenska, sem fær frá sér sjaldgæfum bréfum og örlítið peningamillifærum. Eugenia telur nú að besta sambandið sé tímabundið og besta maðurinn er rússneskur.
Sólin. Sjórinn. Strönd
Ekkert þarf ekki að elska og hamingju sem siðan og heitt sunnan sól. Og blíður og heitt suðursjór. Margarita hitti elskhuga sinn á tyrkneska ströndinni. Og það virtist henni að ekkert var betra en ást við mann frá öðru landi. Enn, til að leyfa slíkan frí, þurfti Rita að halda reikningnum í tvö ár í einu í tveimur öryggisstofnunum. Og hún var vön að laconic áreiðanleika starfsmanna. Og ekki flóð með hrós af nýjum ástríðufullur aðdáandi. Kaffihús og diskótek, bekkir með minjagripum, skoðunarferðum heilluð og heilluð. Jafnvel þótt hún hafi greitt fyrir allt úr tösku hennar. The elskaði frítíma hafði miklu meira ókeypis peninga. Annað land, ást, sólin hrikaði mikið Margarita, að hún bauð aðdáandi hennar ... að flytja til Moskvu.
... Leyfi, því miður, getur ekki varað að eilífu. Hann sá hana burt á flugvellinum, sór í eilífri ást, tók símanúmerið og netfangið. Og næstum strax eftir brottför hennar skrifaði hún henni. Að ég samþykki að flytja. Ef aðeins myndi hún senda honum peninga. Smá til að kaupa flugmiða. Hann er fátækur fjölskylda, eftir allt saman. Rita, ennþá undir áhrifum af skáldsögunni, sendi peninga til hans. Hins vegar kom hann einhvern veginn aldrei til að sjá hana. Af hverju? Hann skrifaði ekki um það. Og ég svaraði ekki ástríðufullum bréfum hennar né símtölum.